قرار بودبا اتوبورس بریم

صبحی زنگ زدم داداش

همینطوری که این شعر رو زمزمه میکردم 

تو کوچه تاریک و همون کوچه که دوسش دارم تو سرمای امشب و باد و بارون قدم میزدم 

و دل سپرده بودم به صدای نیزار پشت حصار و میخوندم واسه خودم چثد شبیه من بود اون نیزار...

بااینکه دیروز میتونست روز خوبی نباشه

و من غصه ام بشه

همیشه تو خانواده بهم میگفتن دل گنده!

امروز خبرهای خوب و بدی درباره وضعیت جسمی داداش شنیدم

امروز سالگرد 23ام باباست.

زندگی این روزهام اونقدر پر از اضطرابه این اضطرابه فقط از شکلی به شکل دیگه تغییر میکنه

کل دیروز رو گریه میکردم شاید بجز موقع باشگاه

پووووووووف بالاخره تموم شد من یه نفس راحت کشیدم.

داداش امروز خداروشکر خیلی بهتر شد و آب ریه اش تخلیه شده 

و نفس برگشته و امروز دیگه میتونست بشینه بدون نفس نفس زدن حرف بزنه باهام