تاب آوری

برق رفت

شارژ لپتاپ هم شد

امروز سعی کردم یک ربع برای صبحانه وقت بگذارم

به دوراز کار

سارای مهربون جای من ایستاد تا صبحانه بخورم

میخواستم ناهار ماکارونی درست کنم

 

عجیب که بین اوج اخبار و انفجار

داشتم با حوصله تمام و اما حواس پرتی 

سس ماکارونی رو میپختم

داشتم به اون تایمی که باشگاه رفتن تنها بخش روتینم بود

که براش همه جوره وقت میذاشتم الان ده روز نمیتونم

حتی فکر باشگاه رفتن کنم 

ویادم میومد که هرسری باید وزنه ای رو میزدی که زورش نداری!

واصلا میرفتی اونجا کاری رو کنی که زورش نداری که بتونی قدرتت به اون حد برسونی!

دارم تلاش میکنم به رشته های تاب آوری زندگیم چنگ بندازم

 

 

عجیب غذاهام این روزها لذت بخش و خوشمزه میشه

یه مساله عجیب که چندتااز همکارام همچنان بهانه برای کار نکردن و انلاین نشدن دارن

وقتی تیم مدیریت این همه حمایت عاطفی و مالی ازتون کرده

کمترین چیز ممکن انجام وظایفتون هست در این شرایط

نکنه بهانه برای کم کاری! تو کتم نمیره این بخش از عدم قدردانی آدمها

خداروشکر داداشی حالش خوبه فقط با یک پیامک حالشو میتونم بپرسم

نمیتونیم مکالمه کنیم!!

بااین که هوا ۴۷ درجه است برق نیس

من یخ کردم تمام این چند روز احساس سرما میکنم

مثل همون روزی که داداش فوت شد وهروقت یادش میفتم

درونم یخ میکنه

پاشدم یکم تو خونه ورزش کردم

کار مفیدم این بود فیلمها رو دانلود کنم برای چندتااز دوستامم بفرستم

بشدت خوابم میاد ولی فرصت خوابیدن خیلی کم این روزها