هروقت میام اینجا و پستت رو می خونم انگار به خونه برگشتم و از آدم امن زندگیم خبر گرفتم 

امیدوارم حال دلت خوب باشه همیشه

بوس روی قلب مهربونت موجای عزیزم

ممنون از آرامشی ک بهم میدی

ک باعث میشی حس کنم میشه همه چیو درست کرد

دوست دارم و امیدوارم همیشه دلت آروم و لبت خندون باشه

همیشه میتونی منو درک کنی:)

کارم خوبه دوسش دارم اون رابطه رو هم تموم کردم و از اون لحاظ در آرامشم ولی خب الان توی یه چند راهی گیر کردم

دوتا خواستگار دارم با شرایط کاملا متفاوت یکیشون متولد ۶۹ کارمند با وضع مالی نسبتا خوب،ماشین و دوتا خونه و چن تا زمین البته این تو اطراف شهره ک من گفتم نمیام اصلا اون طرفا ک گفته یه جا همین اطراف خودتون اجاره می کنم ولی وقتی سوال پیچش کردم فهمیدم امکان داره بخواد برگرده... شخصیت آروم و در عین حال سفت و سخت، به شدت اهل ورزش ک یکی دوسال ازدواج داشته ک خب جدایی از طرف همسرش بوده و خودش می گه به خاطر دخالت خانواده ها طرفش انتخابش نکرده و جدا شدن... تو حرف زدن باهاش متوجه شدم ک یکم خسیسه هم تو پول هم تو احساسات هم تو رفتار و نیاز داره ک من خودمو علاقه مو بهش ثابت کنم و روی رابطه ی من با خونوادم به شدت حساسه

دومی متولد ۷۸ یه سال از من کوچکتره ک من یکبار به خاطر این قضیه ردش کردم و دوباره اومده البته تو ظاهر و رفتار اصلا به نظر نمیرسه اونم نیروی رسمی شهرداریه و کارش با دستگاهه، ذوق و شوق و دوست داشتن رو تو چشماش میبینم و در کنارش شیطنت رو داره خیلیم شوخ و با نمکه اونم تجربه یه نامزدی ناموفق رو داشته ک خب خیلی تو سن پایین بوده و با هم نساختن... خونه و ماشین نداره ولی فکر میکنه از پس زندگی برمیاد و خب شرط خاصی برای من نذاشته

از لحاظ خونوادگی مادر اولی یکم از الان خودشو با من چپ کرده ولی دومی هر دفعه بهم ابراز علاقه میکنه و مثل خودمون آدمای آرومی به نظر می رسن 

جفتشون ورزشکارن اولی بیشتر دره نوردی و کوه نوردی و بدنسازی و ورزشای گروهی با دوستاش 

دومی بیشتر بوکس و موتور سواری تو پیست

حالا من موندم این وسط ک هم می ترسم طرفم اذیتم کنه هم می دونم خودم با اخلاقای مزخرفم اذیتشون می کنم و خب وقتی بهشون میگم زودرنج و حساسم اصلا جدی نمیگیرن قراره چ بلایی سرشون بیاد

از یه طرف می ترسم از تصمیمی ک بگیرم چون من یبار اشتباه کردم و از لحاظ تصمیم گیری خیلی وقته به خودم اعتماد ندارم

یه وقت تراپی هم گرفتم ک فقط درمورد خودم برم حرف بزنم :/

این بود اتفاقات اخیر :)

منم خوشحالم ک بالاخره به اون مرحله رسیدم  و از این وابستگی نجات پیدا کردم

خوشحالم ک فکر‌می کنی یه قدم به بلوغ نزدیک شدم 

درمورد این حرفت ک پرسیدی ازدواجی هستم یا نه باید بگم هستم ولی فک می کنم الان توانشو ندارم

از طرفی دوست دارم روی خودم کار کنم به خودشناسی برسم تله های روانیمو برطرف کنم با ترسی که از ازدواج و بیش از حد نزدیک شدن به جنس مخالف دارم کنار بیام‌... من الان با اضطراب و استرس و نشخوار فکری و افسردگی و پرخاشگریم و بقیه مشکلاتم دارم له میشم و این وسط تصمیم گیری برای ازدواج و بقیه زندگیم اونم بعد از یه شکست ک هنوز زخماش بازه واسم سخته؛ شناخت آدما واسم سخته تمرکز کردن روی تک تک حرفا و حرکات خودم و دیگری واسم سخته 

درمورد اینکه گفتی چرا فک می کنی بقیه رو اذیت می کنی اینه که من علاوه بر منتقد درونی ای که دارم چن نفری هم اطرافم دارم ک مدام بهم گوشزد کنن مشکلاتی ک ممکنه درست کنم رو

من تا شناخت این دو فرد خیلی فاصله دارم هرچند نفر اول رو تا الان درموردش فکر کردم و به یه نتیجه نسبی رسیدم و به نظرم درستش نیست که از فرد بعدی زندگیت انتظار داشته باشی زخم های رابطه قبلیت رو درمان کنه...

دوست ندارم سرتو با حرفام درد بیارم میدونم توام‌سرت شلوغه و بابت وقتی ک ازت میگیرم واقعا متاسفم 

به هرحال که بعد از تجربه ناخوشایندی که از تراپیست قبلی داشتم بالاخره تونستم خودمو راضی کنم و یه وقت تراپی بگیرم تا یکم ذهنم روشن بشه

ممنونم ازت❤️