یه چند وقتی به کراس فیت و ژیمناستیک علاقه مند شدم
ولی توی این شهر کلاس خوبی براشون برگذار نمیشه!
دیشب نازی میگفت اگر تو از این شهر بری این شهر خالی خالی میشه برا من
گفتم میدونم همینطور اگر تو بری از اینجا!
فقط دارم به رفتن فکرمیکنم من یه عمری به رفتن فکر میکنم هیچ وقت ادم موندن نبودم
نه تو هیچ رابطه ای نه تو هیچ مکانی!
همیشه دلم رفتن میخواسته و روحم سرکش بوده هیچ وقت ادم چهاردیواری موندن یه جا نبودم جز به جبر!
اگر یکم شرایط مالیم بهتر بشه حتما میرم!
من و داداش باهم یه کاری روشروع کردیم البته یه آموزش رو مشترکا شروع کردیم و همو کمک میکنیم
در حاشیه کار وزندگی اینم داشته باشیم
و این هدف مشترک مارو بهم نزدیک تر کرده.
یخچال دیگه صدا نمیده فکر میکنم دور فنش یخ گرفته بود و مشکلی نداشته خدا روشکر
از دیشب بعد از کار کردن دیگه صدا ندا و راحت شد
امیدوارم مشکلی نداشته باشه دیگه
صبح پاشدم پنکیک درست کردم با توت فرنگی و موز و سس شکلات و قهوه تازه دم
و این یعنی حال روحیم بهتره و آرومترم
این روزها به این باور رسیدم هیچ کس از هیچ چیز بعید نیست یعنی چه؟؟؟؟
حتی از نزدیک ترین کسانت هم هیچی بعید نیست!
داداش میگفت یه چندروزی میخوام برم خونه باغ داداش بزرگه و تنها باشم
گفتم کار خوبی میکنی
گوشی هاتم خاموش کن
به ریکاوری نیاز داریم هممون
نمیدونم این حس خوبه یا بد؟ یا از روی خشمه؟ یا من هنوز بی هوشم و نمیدونم چی شده؟
اینکه داداش فوت شده حس خوبی بهم میده که حالش خوبه آروم دیگه و از دست اون زن راحت شده
اینکه دیگه جسمش درد نمیکشه و روحش آزاد این بهم حس خوبی میده
نمیدونم اون دنیایی هست یا نه؟ و چه خبره بعد مرگ
فقط حس میکنم تعلقات ما از بین میره
یعنی بچه من همسر من خواهر من برادر من نداریم دیگه همش
حس میکنم حقیقت چیز دیگه ایه
مال و اولاد و اموال و خانواده یه قرار داده هیچیش مال تو نیست
که بعدی که از اینجا رفتی مشکلات اونا نگرانی تو باشه! یادرد تو بشه؟
حس من اینه نمیدونم و حس میکنم داداش الان حالش خیلی خوبه در دوری از خانواده اش
یا شایدم ناشی از خشم؟
هنوزم نمیتونم کارهای با تمرکز مثل کتاب خوندن و زبان خوندن و اموزش رو انجام بدم!
و این اذیتم میکنه دلم یه مسافرت میخواد یه دوری از همه چیز و همه کس
به دریا همین
خوب من برم به پروژه های امروز برسم
