امروز اونقدری هواالوده است تو جنوب که نگم بهتون!
من الان با یه نفس تنگ دارم مینویسیم
دیشب داداشی زنگ زد و گفت کلی خونه دیده و هنوز نپسندیده
و رییسش که از بهترین دکترهای اصفهان هست
بهش زنگ زده و گفته از همکارها شنیدم دنبال خونه ای من واست یه خونه پیدا کردم نزدیک مرکز
بیا برو فردا ببین اگر اوکیه که بریم قولنامه
چقدر حال داداش خوب بود از حمایت مدیرش
و هم اینکه یکی از همکارهای خانم هم بهش پیشنهاد داده بود چون تو الان تنهایی و خانمت نیست و ممکنه املاکی ها نبرنت خونه رو ببینی و فکر کنن مجردی
من و همسرم همرات میایم و نگران نباش
و داداش تعجب کرده چقد همکارهای اصفهانیش متفاوتن با جنوب و اصلا فکرشو نمیکرده تااین حد همکاراش خوب باشن
منم گفتم به نظرم بخاطر مدیریت مرکزتون هست خوب داداش تو یه مرکز فوق تخصصی هست که تحقیقاتی هم هست
و هرکسی رو اونجا راه نمیدن
و داداش دوسال براش تلاش کرد کلی مصاحبه و...
تااین مرکز قبول کرد انتقالیش رو قبول کنه
گفتم من فکر میکنم چون مدیر مجموعتون از ادمهای نیک روزگار و از عجیب ترین دکترهای خوب و بااخلاق این قشره
روی سایر بچها اثر گذار بوده این و هم اینکه انتخاب افراد برای این مجموعه هم وسواس داشته به همین خاطر!
امیدوارم داداش امروز خونه رو بپسنده و مناسبش باشه خونه
منم بعد صحبت با داداش تخت گرفتم خوابیدم
و صبحم زود بیدارشدم دارم کار رییس رو انجام میدم هنوز ادامه داره
باید تا گرم نشده من مغزم کارایی داره تمومش کنم که وقت داشته باشم برای کارهای دیگه و رفع ایرادات رییس
داشتم به دختر دایی میگفتم روم نمیشه پوست هندونه رو بذارم بیرون
ایقدی هندونه گرون شده که ادم خجالت میکشه چیزهای گرون بخوره و این اشغال گرد ها(اسم مناسبشو نمیدونم) ببینن و دلشون بخواد
دایی هم همین اعتقاد رو داشته و به دختردایی همینو گفته که پوست هندونه رو نندازین دم در که...
اف بر کسایی که باعث و بانی این گرونی ها و زجر مردمن.
